با فعال سازي تلفن همراه، مي توانيد بدون اتصال به اينترنت و از طريق پيامک اقدام به ارسال پيام عمومي و نظر در پارسي يار نماييد.
براي ارسال پيام به پارسي يار، کافيست + در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
براي ارسال نظر برای آخرين پيامي که با پيامک به پارسي يار فرستاه ايد، کافيست ++ در ابتداي پيامک بگذاريد و متن مورد نظر خود را وارد نماييد و به شماره 3000226060 ارسال نماييد.
در ازاي ارسال هر پيامک براي پارسي يار مبلغ 130 ريال از اعتبار کاربري شما کسر خواهد شد.
براي بارگذاري فايلهاي رسانه اي اينجا را کليک کنيد.
در بخش آدرس رسانه، کليه آدرسهاي تصويري، آدرسهاي صوتي با فرمت mp3، wav، wma، mid و آدرسهاي فيلم با فرمت mp4، wmv، 3gp، 3gpp، avi، mov، flv و آدرسهاي فلش با پسوند swf پشتيباني مي شود.
همچنين کليپهاي مربوط به سايت آپارات، با لينک مستقيم آن کليپ پشتيباني مي شود.
توجه : برچسب هاي زير در متن ارسالي شما قابل استفاده است. در حين ارسال پيام براي
هر کاربر، داده مربوط به آن کاربر جايگزين اين بر چسب ها مي شود.
*pb:BlogNic* : عنوان کاربر در پارسي يار
*pb:BlogAuthor* : نام و نام خانوادگي مدير وبلاگ
*pb:BlogTitle* : عنوان وبلاگ
*pb:BlogUrl* : آدرس کامل وبلاگ
گزينه ها:
هر گزينه بايد در يک سطر مستقل قرار گيرد. گزينه ها با کليد Enter جدا شوند.
براي هر پيام حداقل دو و حداکثر ده گزينه قابل تعيين است.
+اي خداي تنهايي
آن زمان که همگان به انسان پشت مي کنند
تنها حضور تو .... تنهايي را طراوت مي بخشد
خودت را از ما دريغ نکن......
خدايا !
دل ما را از آن خودت و چشم ما را نگران خودت کن...
+دلم گرفته اي دوست!..هواي گريه با من.. گر از قفس گريزم.. کجا روم.. کجا من؟ کجا روم؟.. که راهي.. به گلشني ندانم.. نه بسته ام به کس دل.. نه بسته دل به من کس.. چو تخته پاره بر موج.. رها..رها.. رها.. من.. ز بودنم چه افزود؟.. نبودنم چه کاهد؟ که گويدم به پاسخ.. که زنده ام چرا من ؟ سيمين بهبهاني
+شايد هنوز, هم در پشت چشم هاي له شده. در عمق انجماد, يک چيز نيمه زنده مغشوش, بر جاي مانده بود که در تلاش بي رمقش ميخواست ايمان بياورد به پاکي آواز آبها, ولي چه خالي و بي پايان خورشيد مرده بود و هيچکس نمي دانست که نام آن کبوتر غمگين که از قلبها گريخته ايمان است
+گوش کن, جاده صدا ميزند از دور قدمهاي تو را/ چشم تو زينت تاريکي نيست/ پلک ها را بتکان, کفش به پا کن, و بيا/ و بيا تا جايي که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد/ و زمان روي کلوخي بنشيند با تو/ و مزامير شب اندام تو را مثل يک قطعه آواز به خود جذب کنند/ پارسايي است در آنجا که تو را خواهد گفت:/ بهترين چيز رسيدن به نگاهيست که از حادثه عشق تر است.