-زن عشق می کارد و کینه درو می کند....
-دیه اش نصف دیه توست و مجازات زنایش با تو برابر...
-می تواند تنها یک همسر داشته باشد و تو مختار به داشتن چهار همسرهستی.....
-برای ازدواجش در هر سنی اجازه ولی لازم است و تو هر زمانی بخواهی به لطف قانونگذار می توانی ازدواج کنی....

-در محبسی به نام بکارت زندانی است و تو ...
-او کتک می خورد و تو محاکمه نمی شوی...
-او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می کنی...
-او درد می کشد و تو نگرانی که کودک دختر نباشد...
-او بی خوابی می کشد و تو خواب حوریان بهشتی را می بینی...
-او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر....
-و هر روز او متولد میشود؛  عاشق می شود؛ مادر می شود؛ پیر می شود و میمیرد...

-و قرن هاست که او؛

عشق می کارد و کینه درو می کند چرا که در چین و شیارهای صورت مردش به جای گذشت زمان جوانی بر باد رفته اش را می بیند و در قدم های لرزان مردش؛ گام های شتابزده جوانی برای رفتن و درد های منقطع قلب مرد؛ سینه ای را به یاد می اورد که تهی از دل بوده و پیری مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده می کند...
و اینها همه کینه است که کاشته می شود در قلب مالامال از درد...!
و این, رنج است...